Ακουιλέγια: Μια «κολομπίνα» στον κήπο σας

Η ακουιλέγια έχει μπει στη χρυσή εποχή της και ο κήπος σας δεν θα αφήσει κανέναν ασυγκίνητο.

Διαπιστώνω εσχάτως πως η εργασιοθεραπεία τελικώς δεν αποδίδει ή έστω δουλεύει σε πολύ μικρότερο βαθμό από ό,τι με είχαν οι επαΐοντες διαβεβαιώσει. Παρά τον –ευτυχώς λέγω– ελάχιστο ελεύθερο χρόνο που μου αναλογεί, η γκλάβα μου επιμένει ενίοτε να κατεβάζει αντιπαραγωγικά ερωτήματα. «Τι μπορεί να λυτρώσει τον κόσμο;» και «τι αξίζει να σωθεί;» είναι κάποια από αυτά που συχνά πυκνά τριβελίζουν το μυαλό μου. Και αντί να ξεμπερδεύω απαντώντας τελεσιδίκως «η τεχνητή νοημοσύνη», για παράδειγμα, στη μία και «οι μεγάλες πίστες» στην άλλη, αντιλαμβάνομαι πως οι ρομαντικές καταβολές μου σε μεγάλο βαθμό υποβάλλουν ακόμα τη σκέψη μου. Ο Έρωτας λοιπόν, η Ομορφιά, η σύνδεση με τη Φύση, κοντολογίς μια ζωή τα ίδια. Και από κοντά έπεται η ολότελα παράλογη ιδέα πως ίσως μπορείς να επηρεάσεις άλλους με το προσωπικό σου παράδειγμα. Φταίνε και ορισμένοι φίλοι μου ασφαλώς που μοιράζονται τον ενθουσιασμό μου για πράγματα εντελώς ασήμαντα. Αλλά τι περιμένεις; Οι εκλεκτικές συγγένειες θρέφουν την αυταπάτη.

Διαβάστε όλο το άρθρο στην πηγή