Η κουλτούρα της δίαιτας την εποχή του Ozempic

Με αφορμή την σημερινή και αμφιλεγόμενη Διεθνή Ήμέρα Κατά της Δίαιτας αναλύουμε το φαινόμενο της κουλτούρας της δίαιτας την εποχή του Ozempic και εξετάζουμε τις επιπτώσεις της πίεσης για τον ιδανικό σωματότυπο.

Πριν μιλήσουμε για το Ozempic και τα νέα μη διαιτητικά ήθη που κομίζει, θα πρέπει να κάνουμε μια ιστορική αναδρομή. Στις 5 Μαΐου του 1992, μια ημέρα χωρίς κανέναν ειδικό συμβολισμό, η Μέρι Ίβανς Γιανγκ –Βρετανίδα φεμινίστρια και ιδρύτρια της ομάδας Diet Breakers– σχεδίαζε να γιορτάσει μαζί με μια ντουζίνα άλλες γυναίκες, από 21 έως 76 ετών, την πρώτη Ημέρα Κατά της Δίαιτας στο Ηνωμένο Βασίλειο, με ένα πικνίκ στο Χάιντ Παρκ. Όχι γιατί δεν είχε άλλη δουλειά να κάνει. Ως μαθήτρια είχε δεχθεί σχολικό εκφοβισμό λόγω του μεγέθους του σώματός της και αργότερα εκδήλωσε νευρική ανορεξία. Όταν την ξεπέρασε, άρχισε να βοηθάει άλλους ανθρώπους να εκτιμήσουν το σώμα που έχουν. Όλες, λοιπόν, είχαν πάνω τους κολλημένα αυτοκόλλητα με το σύνθημα «Ditch That Diet» (Παρατήστε αυτή τη δίαιτα). Τελικά, ο καιρός δεν ήταν με το μέρος τους. Άρχισε να βρέχει και το πικνίκ μεταφέρθηκε στο σπίτι της Ίβανς Γιανγκ. Την επόμενη χρονιά τα πράγματα πήγαν πολύ καλύτερα, με τον εορτασμό να γίνεται de facto διεθνής. Έκτοτε, ανάλογα «events» διοργανώνονται στις Ηνωμένες Πολιτείες, στον Καναδά, στην Αυστραλία, στη Νέα Ζηλανδία, στην Ινδία, στο Ισραήλ, στη Δανία, στη Σουηδία και στη Βραζιλία. Η ημέρα μόνο μεταφέρθηκε, στις 6 Μαΐου, για να μη συμπίπτει με την Cinco de Mayo, καθώς στις 5 Μαΐου οι Μεξικανοί γιορτάζουν τη νίκη τους επί του γαλλικού στρατού στη Μάχη της Πουέμπλα. 

Διαβάστε όλο το άρθρο στην πηγή