Λάτρεψα τη συλλογή της Phoebe Philo, μέχρι που είδα τις τιμές (και την έλλειψη συμπερίληψης)

Το βασικότερο απ’ όλα αυτά που, για εμένα, «χτύπησε δόντι» ήταν η έλλειψη εκπροσώπησης σωματότυπων. Τα 2000s ήταν μια πολύ κακή χρονιά για τα πρότυπα που τέθηκαν ως προς τη γυναικεία εικόνα και δη, το γυναικείο σώμα. Ένας τρόπος σκέψης που έχει στοιχειώσει τις περισσότερες από εμάς, πρότυπα που διαιωνίζονται μέχρι και σήμερα κυρίως, λόγω της έλλειψης εκπροσώπησης. Σε αυτό, κατά τη γνώμη μου, συνέβαλαν όλοι οι σχεδιαστές των 2000s και των 2010s, που αντιμετώπιζαν τα μοντέλα ως «κρεμάστρες», οπότε όσο πιο αδύνατα ήταν, τόσο καλύτερα. Η Phoebe Philo, μια σχεδιάστρια που η δουλειά της αναγνωρίστηκε και γιορτάστηκε την περίοδο εκείνη, μέσα από τις δυναμικές σιλουέτες που παρότρυνε τις γυναίκες να φοράνε, ήταν μια από τους πολλούς που έθεσαν τα στάνταρντ για το πώς «πρέπει» μια γυναίκα να είναι και να δείχνει.

Διαβάστε όλο το άρθρο στην πηγή